Ireen

Hoe vaak checkte jij het nieuws vandaag? 2 keer? 8 keer? Misschien nog wel meer. Ireen máákt het nieuws. Als verslaggeefster werkt zij bij het Journaal. En dan is Volksgezondheid ook nog eens haar specialisatie. En ja… ze heeft het druk.

Dagen van 9, soms 11 uur, maakt ze. Als politiek verslaggever voor het Journaal draait Ireen nu al weken in de hoogste versnelling. Maar ook thuis gaat het werk door want gebeurtenissen volgen elkaar heel snel op. Normaal gesproken neemt zij het werk niet mee naar huis. Maar als zij nu bij ons in de straat aankomt, gaat achter de voordeur het werk gewoon door. Het tempo is hoog en de impact van het nieuws is groot. Ireen staat continu aan.

Ze werkt vanuit de NOS redactie, tegen over de Tweede Kamer en boven Dudok. Dudok is natuurlijk gesloten en de Tweede Kamer is bijna uitgestorven. Even met een Kamerlid bijpraten met een kopje koffie over het stikstof probleem, is er nu dan ook niet bij.

Zoveel is anders nu. Niet alleen de werktijden en het tempo, maar ook de manier van interviewen. Of je nu op één meter afstand staat of twee, dat maakt veel uit. Als je interviewt met de camera draaiend, moet je non-verbaal sterk zijn. Je kan de persoon voor de camera niet steeds in de rede vallen. Het is een samenspel van de juiste vragen en dan, zonder woorden, het juiste antwoord binnen de juiste tijd zien te krijgen. Dat doe je met lichaamstaal, een gebaar of een blik. En dan maakt 1,5 meter extra heel veel uit.

‘s Ochtends vroeg begint Ireen met de ochtendkranten als zij uit bed komt. En eigenlijk gaat het nieuws de hele dag door tot dat het tijd is om ‘s avonds het licht weer uit te doen. Volksgezondheid is háár gebied en daarom komen collega’s nu veel vaker bij Ireen te rade. Zij kent alle lijnen die binnen het ministerie lopen en weet ook hoe ziekenhuizen te werk gaan. Als bijvoorbeeld collega Joris van Poppel, verslaggever Binnenland, een interview gaat doen over het aantal beschikbare IC bedden en de politieke gevolgen daarvan, kan Ireen hem de goede kant opsturen en de helpen de juiste vragen te stellen.

Journalisten willen natuurlijk altijd de eerste zijn met het brengen van het nieuws. Dat is bij het Journaal niet anders. Maar het Corona nieuws heeft zo’n gewicht dat Ireen zich extra bewust is van haar verantwoordelijkheid. De redactie meldt politieke  besluiten daarom pas als ze daadwerkelijk genomen zijn. Waar in normale tijden ruimte is voor speculatie moeten de journalisten van het Journaal nu nog verantwoordelijker te werk gaan. De lat ligt gewoon hoger.

Stikstof en de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg, dit soort dossiers liggen nu op hun gat. Hoe prangend ze ook zijn, er wordt nu nauwelijks over bericht. In de Kamer worden ze nu niet behandeld en Corona is nóg urgenter. Deze, en nog veel meer zaken, staan nog op het todo lijstje van Ireen maar ze komt er maar niet aan toe.