Simone is hoogzwanger en maakt zich zorgen. En dat ligt niet in haar aard.
Als zij samen met haar zoontje Rein door de straat loopt klinkt haar stem altijd opgewekt en vrolijk. Een beetje dralen bij poes Sammie of kijken naar een grote vrachtwagen die voorbij komt. En dan rustig weer door. Maar nu is het anders. Simone heeft een medische indicatie wat betekent dat zij in het ziekenhuis moet bevallen. De baby is erg groot voor week 34. Volgende week krijgt ze weer een echo om te zien hoe ze ervoor staan.
Haar vriend Michiel mag dan uit voorzorg niet mee. Heel vervelend vindt zij dat want een echo, daar hoor je samen naar te kijken. Geen van beide mag ziek worden, want dan bestaat zelfs de kans dat Michiel niet bij de bevalling zou mogen zijn.
De dag na de laatste persconferentie van het kabinet had zij echt een dip. De regels werden voor het heel het land aangescherpt en de toon gaf haar een knauw. De kraamtijd had zij zich wel anders voorgesteld. Ze zou op terrasje zitten met haar familie, of op het strand met vriendinnen. Collega’s van het ministerie zouden straks op bezoek komen om beschuit met muisjes te eten.
Ze heeft flink gegoogled op “corona”+”zwangerschap” maar daar is nog heel weinig over bekend. Er zijn pas 7 zulke gevallen wereldwijd waarop een studie gebaseerd is en dat is te weinig om iets over te kunnen zeggen. ‘Niet ziek worden’ is de duidelijke regel.
Met zijn drieën zijn ze thuis. Michiel werkt bij een startup en geeft trainingen in Agile en Scrum. Hij werkt vanuit de achterkamer of in de tuin. Als hij een online training moet geven doet hij dat in het huis van Simones moeder, waar het lekker rustig genoeg is. Het bedrijf is jong en nog kwetsbaar. Voor de komende maanden hebben ze nog financiering maar ze hebben wel hard nieuwe opdrachten nodig. Die uitdaging maakt iedereen zowel gespannen als creatief.
Simone werkt bij het ministerie van Financiën als beleidsadviseur. Dat betekent dat zij Kamervragen beantwoordt en parlementaire debatten voorbereidt. Ze zit in de week voor haar zwangerschapverlof en was dus al werk aan het overdragen. Het is een drukke baan en ze is blij dat ze, nu haar energie afneemt, thuis is en zich kan richten op zwanger zijn en op Rein. Die is bijna drie en heeft natuurlijk een hoop aandacht nodig. Elke dag gaan ze naar buiten, even naar de speeltuin. Maar toch voelt dat niet als anders. Corona kan toch ook zo maar ook op een schommel zitten. Daarom blijven ze niet te lang weg en gaan maar weer naar huis, daar is het veilig. De tuin in, waar de zon gelukkig al schijnt.
Het zit Simone niet lekker en ze baalt. Ze wil niet ziek worden, de verloskundigen zijn veel minder bereikbaar en ze weet niet of ze straks in het ziekenhuis terecht kan. Natuurlijk, het kan erger, maar als je hoogzwanger bent wil je een gezonde baby en een mooie bevalling met je vent erbij.
Gelukkig geeft Rein afleiding. Ze hebben nu veel meer tijd voor hem dan normaal. En ook Rein vindt dat heerlijk. Ze spelen met de treinbaan in de woonkamer en gaan lekker lang in bad. Zo houden ze het leuk, dat is de enige manier
Lees tip van Simone:
Samen thuiswerken, hoe houd je het leuk. Van Aaf Brandt Corstius in de Volkskrant